Wet van Murphy van kracht voor Las Vegas trip

Door een opeenstapeling van tegenslagen werd de reis naar Las Vegas een slechte ervaring voor de Nederlandse Paralympische tafeltennissers. Voornamelijk door de winterse omstandigheden arriveerde het gehele team te laat, met weinig slaap en eten in de Amerikaanse stad. Voor Gerald was die extreem slechte voorbereiding en reis een voorbode voor een matig gespeeld toernooi. Het jaar 2017 werd daarmee teleurstellend afgesloten.

De oorspronkelijke vlucht op maandag 11 december werd door de slechte weersomstandigheden geannuleerd, waardoor de groep pas een dag later naar Las Vegas kon afreizen. Uiteindelijk werd maandagavond laat duidelijk dat er de volgende middag gevlogen kon worden. Aangekomen op Schiphol bleek dat er nog veel vertragingen van de dag ervoor waren, en vrijwel alle vluchten nog niet op schema konden vertrekken. Eenmaal onderweg bleek dat het vliegtuig niet rechtstreeks naar Philladelphia kon vliegen, maar dat er eerst getankt moest worden in Canada. Daardoor kwam de overstap in Philladelphia voor de (laatste!) vlucht naar Las Vegas in gevaar.

Het team komt uiteindelijk ‘s avonds veel te laat aan in Philladelphia, waardoor de nacht doorgebracht wordt in een hotel nabij de luchthaven in Philladelphia. De nachtrust duurde minder dan 4 uur, echt geslapen werd er niet, en om 04:15 uur ging de wekker alweer. Het was de eerste speeldag van het toernooi in Las Vegas, maar Gerald werd wakker in Philladelphia, ruim 3700 kilometer van Las Vegas verwijderd.

Echter, de eerste wedstrijd die voor 12 uur gepland stond, kon nog gehaald worden. Maar als het fout gaat, dan gaat het ook goed fout. Het vliegtuig moest terugkeren naar de gate, vanwege technische problemen. Hierdoor ontstond er opnieuw vertraging en arriveerde het team pas om 13:00 uur in de speelzaal in Las Vegas.

Het toernooi zelf werd, mede door de barre reis, een mislukking voor Gerald. De eerste partij tegen Spivey begon direct na aankomst in de zaal en vijf minuten inspelen. Gerald had zich voorgenomen om vooral ontspannen te gaan spelen en ritme op te doen voor de rest van het toernooi. Naast de 3-0 nederlaag lukte ook dat niet. Al snel had hij moeite met de stroeve vloer en was ook de scherpte op fysiek en mentaal vlak ver te zoeken. De tweede partij tegen de Amerikaan Sarand moest eigenlijk gewonnen worden. Helaas trok Gerald de slechte lijn door en verloor hij in vijf games van deze speler, met lange noppen op de backhand met 3-2. Hij kwam nog van een 2-0 achterstand terug naar 2-2, maar het was uiteindelijk toch te weinig voor winst.

Het teamtoernooi werd eveneens geen succes. Gerald’s teamgenoot Sem had nochtans een beter enkeltoernooi achter de rug (bronze medaille). Gerald en Sem verloren het cruciale dubbelspel van de Amerikanen met 3-0 en omdat ook het enkelspel van Gerald verloren ging, leverde de ontmoeting een nederlaag op. Gerald verloor in dat enkelspel opnieuw van de Amerikaan Sarand. Dit keer met 3-0, waardoor hij zwaar teleurgesteld was. De ontmoetingen tegen het sterke Duitsland en het zwakkere Italiaans/Canadese duo verliepen zoals verwacht. Gerald en Sem wonnen van dit laatst genoemde duo, mede door een solide overwinning van Gerald op Steven Dunn. Door de verwachte nederlaag tegen Duitsland bleek de verloren ontmoeting tegen de Amerikanen fataal. Gerald en Sem werden 3^e in de poule en dus zat het toernooi erop.

De vroege uitschakeling leidde wel tot het enige positieve punt aan deze trip naar Las Vegas. Er was nu nog voldoende tijd voor leuke dingen. Zo won Gerald toch nog wat in Las Vegas, door succes te boeken in het casino met een winst van 110 dollar. Ook werd de spectaculaire show van magiër/illusionist Mat Franko bezocht en het grote reuzenrad ‘High Roller’.

De uiterst moeizame heenreis van de trip werd ook door de internationale tafeltennisbond (ITTF) opgemerkt. Op hun site legt bondscoach Lumen Dekker uit wat er allemaal mis is gegaan: https://www.ittf.com/2017/12/16/destination-las-vegas-eventually-netherlands-arrive/

De terugreis overigens….uiteraard verliep ook die niet geheel vlekkeloos. De krappe overstap in Londen werd door Gerald en Sem niet gehaald. Uiteindelijk werd het vertrouwde Herpen op maandagavond 18 december rond 23:00 uur weer bereikt.